آلبرتو آنجلا در اولین اپیزود «نوس – ماجراجویی دانش» با بازیگری که ایندیانا جونز را زنده کرد، مصاحبه کرد، شخصیتی که بیش از هر کس دیگری روح ماجراجویی و میل به بازگشت به سینما را در آن روزها ترکیب می کند. با قسمت پنجم حماسه.

اما «ایندیانا جونز» در کودکی چه آرزویی داشت؟

فورد می‌گوید: «من مجذوب گذشته بودم، ساعت‌ها به مومیایی‌ها، اشیاء ماقبل تاریخ و چیزهای باستانی نگاه کردم.» اما این ربطی به اشتیاق به باستان‌شناسی ندارد.» برای این بازیگر آمریکایی، گذشته گذشته است. به خصوص مهم است زیرا می تواند درس هایی برای امروز و فردا بگیرد.

در «ایندیانا جونز و ربع سرنوشت» قهرمان داستان در زمان سفر می‌کند و این سوال پیش می‌آید: در کدام دوره می‌خواهد برود و با کدام شخصیت می‌خواهد هریسون فورد را ملاقات کند؟

بازیگر پاسخ می‌دهد: «من به دوران آبراهام لینکلن، رئیس‌جمهوری که برده‌داری را لغو کرد، قطعاً بهترین رئیس‌جمهور در دموکراسی ماست و به مشکلاتی که اکنون داریم نیز خدمت می‌کند، برمی‌گردم».

او می‌گوید: «گذشته به ما سرنخ‌هایی می‌دهد که چگونه در حال و آینده عمل کنیم، و این تمام هدف ایندیانا جونز است.

در آخرین قسمت این سریال، باستان شناس افسانه ای قرار بود یک روز قبل از فرود ماه بازنشسته شود، اما این بازیگر آمریکایی قصد کناره گیری از صحنه را ندارد: «احساس می کنم دوباره آرزو دارم».

از این گذشته، فورد اشتیاق خود به پرواز را با علاقه به سینما ترکیب می کند.

در نهایت، فورد می‌گوید، شباهت‌هایی بین پرواز و سینما در نحوه بافته شدن آزادی و مسئولیت وجود دارد: او توضیح می‌دهد: «یک چیزی که من در پرواز دوست دارم، آزادی است.» اما یک چیز در مورد پرواز هواپیماها نیز دارند. یک مسئولیت بزرگ: «بالاخره، با دنیای سینما تفاوت چندانی ندارد. شما این آزادی را به دست نمی آورید مگر اینکه مسئولیت مفید بودن در روایت داستان را بر عهده گرفته باشید.